niedziela, 8 listopada 2015

Wróble w Ewangelii i nie tylko

Wróble w czasach biblijnych były pospolitymi ptakami sprzedawanymi na targu po bardzo niskiej cenie.Mięso ich stanowiło pożywienie ludzi bardzo ubogich (wróble palestyńskie są znacznie większe od naszych wróbli domowych).

Jezus użył przykładu wróbla, aby określić jak bardzo Bóg kocha swoje stworzenia, skoro troszczy się nawet o mniejsze ptaki, to o ile bardziej będzie miał na uwadze dobro ludzi. Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych (Łk 12,6). U was nawet włosy na głowie są policzone. Dlatego nie bójcie się: Jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. (Mt 10,29)

Pewien francuski autor komentuje to miejsce w Ewangelii następująco : "Wystarczy najmniejsza moneta , żeby kupić wróbla , natomiast człowiek, który z powodu grzechu dostał się pod władzę szatana, musiał zostać odkupiony nie zlotem i srebrem , lecz krwią Boga. Człowiek jest więc więcej wart niż wróbel. Jeśli Bóg żywi ptaki, które się nie modlą jakże mógłby zapomnieć o tobie, który codziennie zanosisz do Niego prośbę Ojcze nasz(...) chleba naszego powszedniego...".

Psalm 103 podaje, ze w gałęziach cedrów libańskich gnieździły się wróble. Kasjodor skomentował ten werset następująco: " Wróbel, jako niepozorny i niezwykle ostrożny ptaszek, oznacza skromność mnichów, którzy na cedrach Libanu , to jest dziedzictwie możnych chrześcijan, niby w gałęziach , zakładają sobie klasztory niczym gniazda".

Wg bestiariów wróble zamieszkują gałęzie cedrów symbolizują kaznodziejów. Nieustanne ćwierkanie wskazuje na wołanie o pokarm, czyli słowo Boże. Maleńki wróbel mógł także oznaczać skromność mnichów, którzy w klasztorach jak na cedrach libańskich , założyli mieszkanie i gorliwie wyśpiewują chwałę Pana.

W Księdze Kapłańskiej (14,2-7) czytamy o obrzędzie oczyszczenia po wyleczeniu z trądu, do którego używano dwóch wróbli. Jednego zabijano nad świeżą wodą, jego krew- wg Cyryla- symbolizowała krew cierpiącego Chrystusa, drugiemu po zanurzeniu w wodzie pozwalano odlecieć, co zdaniem tego samego Ojca Kościoła miało wskazywać na Słowo Boże.

Słowo "wróbel" często oznacza w Biblii ptaka nadającego się do jedzenia, ale w innym miejscu nie oznacza żadnego ptaka lecz jest wyrażeniem poetyckim , albo obrazem człowieka uciekającego, zagrożonego, a także samotnego albo tego, który dobrze się czuje w domu Boga Czuwam i jestem jak ptak (wróbel) samotny na dachu (Ps 102,8)(por Ps 11,1 ; 64,4; 104,12; Ez 17,23; Oz 11,11; Am 2
3,5. Dwa wróble są alegorią Chrystusa , który miał dwie natury : boską i ludzką.

Ptak ten rozprzestrzenił się po świecie, idąc w trop za człowiekiem- rolnikiem. Nie osiedla się dalej niż pół kilometra od siedzib ludzkich. Szary, niepozorny wróbel nazywany jest proletariuszem wśród ptaków. Nawet wróbel dom sobie znajduje (...) gdzie złoży swe pisklęta (Ps 84,4)

W bajce Ezopa "Słowik i jastrząb" czytamy "Lepszy wróbel w garści niż kanarek na dachu" (lepsza rzecz mało warta , ale pewna). Ich ćwierkanie oznacza próżny harmider, wrzawę , a powiedzenie "Już i wróble o tym ćwierkają  (świergoczą)"- oznacza, ze to nie żaden sekret.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz